ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΤΟΥΣ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΥΣ…

 

Είναι αδύνατον να μιλήσει κανείς στην χώρα μας, για το Κράτος και τη Δημόσια Διοίκηση, χωρίς να πει κάτι απαξιωτικο, που να σχετίζεται με τον υδροκεφαλισμό τους, την ανικανότητα, τους οκνηρούς δημοσίους τεμπέληδες και τόσα άλλα…

Είναι, σίγουρα, ένας βολικός σάκος του μποξ! Όμως πέρα από τη προπαγανδιστική μανιχαικη διάσταση του ζητήματος κακό δημόσιο, γρεμίστε το, απολύστε τους, που εκπορεύεται από τα νεοφιλελεύθερα κέντρα, με αιχμή του δόρατος το δύσοσμο, ιδιοτελές μιντιακο πλέγμα, πρέπει εμείς που δουλεύουμε σ`αυτή τη μισοβουλιαγμένη γαλερα, να δούμε κατάματα τους εαυτούς μας και τους εχθρούς μας.

Υπάρχει μια επιτακτική ανάγκη, που δεν είναι ούτε κατευθυνόμενη, ούτε ιδιοτελής. Ένα αίτημα, παλλαϊκό, βαθιά δημοκρατικό και γι` αυτό υγιές, διάχυτο και πολύ ώριμο στην Ελληνική κοινωνία.

Είναι το αίτημα , για πραγματική διαφάνεια, αξιοκρατία και αξιοπρέπεια, σπάσιμο του αποστήματος της διαφθοράς και των πελατειακών-κομματικων διαύλων, που το νοιώθουμε όλοι , έχουν εκμαυλίσει μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας.

Δεν είναι μόνο το μνημόνιο, η τρόικα, ο σάπιος καπιταλισμός των τραπεζών, ο επιθετικός νεοφιλελευθερισμός, οι εχθροί του κόσμου της Εργασίας. Υποτιμούμε τους εαυτούς μας και τη νοημοσύνη μας αθωώνοντας το λαό, ο λαός δεν αθώος η ένοχος όπως δεν είναι ένας και ενιαίος! Με αθώο το λαό, τους εργαζόμενους, χωρίς να αναγνωρίζουμε, ατομική ευθύνη,συντεχνιακη νοοτροπια, ανοχή και συνενοχή σε πελατεια-κομματικές πρακτικες, είναι σαν να μη δεχόμαστε ότι είμαστε υπεύθυνοι για της επιλογές μας, άρα και ανίκανοι να τις ανατρέψουμε…

Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις και ιδίως της αριστεράς, έχουν μια ευκολία να λένε όχι, μόλις ακούσουν για αξιολόγηση, μεταρρυθμίσεις, καθηκοντολόγιο, παραγωγικότητα, στο δημόσιο.

Κάνουν λάθος όσοι χαρίζουν στη κυβερνώσα ξεπουλημένη ελίτ, το μονοπώλιο να αναφέρεται σε αξιοκρατία, διαφάνεια, ορθολογισμό και παραγωγικότητα!

Είναι παράμετροι που μπαίνουν από τη πραγματικότητα όπου ζούμε. Αυτοί θέλουν να χρησιμοποιούν για δικό τους ταξικό όφελος τέτοια αιτήματα.

Η διαπλοκή και η κακοδιοίκηση, υπάρχουν, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικών, μεγαλοεπιχειρηματιών, τραπεζιτών, πού σίγουρα παίζεται το χοντρό παιχνίδι! Είναι διάχυτο σαν άλγος, σαν πληγή, σε όλη σχεδόν τη κοινωνία, σε όλους τους τομείς που εμπλέκονται κράτος , πολίτες, χρήμα και εξουσία.

Στο χώρο τις Υγείας είναι κοινός τόπος, το φακελάκι, το ρουσφέτι, οι μίζες, οι υπέρ/υπό- κοστολογήσεις για προμήθειες, οι φαρμακάδες και τα νταλαβέρια!

Ίσως , δεν είναι τυχαίο, ότι στις ΗΠΑ, την μητρόπολη της Δύσης η αντιπαράθεση μεταξύ των πολιτικών-οικονομικων κέντρων, μαίνεται όχι για θέματα γεωπολιτικά, οικονομικά η στρατιωτικά άλλα για τη χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας και Πρόνοιας.

Ας ξεκαθαρίσουμε ότι στο ΕΣΥ που οι πυλώνες του είναι τα Δημόσια νοσοκομεία, η πραγματική πληγή είναι η διαπλοκή ανάμεσα σε  πολιτική εξουσία δηλ. υπουργείο υγείας, περιφέρειες, διοικήσεις, συνδικαλιστές και τοπικούς κομματάρχες,  μεγαλογιατρούς, φαρμακοβιομήχανους και  μεγάλους προμηθευτές, που αντιδρούν σε κάθε αλλαγή που μπορεί να θίξει τα μαγαζιά τους!

Τώρα τα πράγματα αλλάζουν , η κοινωνία και οι ανάγκες της αλλάζουν. Εδώ και 3 χρόνια συντελείται μια κοινωνική καταστροφή που σε καιρό ειρήνης είναι πρωτοφανής.

Εμείς εδώ στο Πειραιά, πόλη όπου κατοικεί και εργάζεται πολύς λαϊκός, εργατικός κόσμος, ναυτικοί, μετανάστες, βιώνουμε αυτή τη λαίλαπα. Η πίεση αυτού του κόσμου που υποφέρει, αρρωσταίνει, φτωχαίνει και ναι, αρχίζει να υποσιτίζεται, γίνεται όλο και πιο ασφυκτική! Μέσα σε αυτές τις συνθήκες  πόλεμου η κατάρρευση του ΕΣΥ, ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ! Η εκμετάλλευση αυτού του κόσμου , από όσους έχουν μάθει σε φακελάκια, δωράκια, σε ιδιοτελείς αλληλοεξυπηρετήσεις, είναι προκλήσεις κοινωνικής αλητείας και αναλγησίας.

Οι εργαζόμενοι  και οι πραγματικά ταξικές δυνάμεις, πρέπει να μιλανε και να μάχονται για διαφανείς και ριζικές τομές, μεταρρυθμίσεις, που θα κάνουν την διαφθορά και τη διαπλοκή ασύμφορη, επειδή θα έχει βαρύ κόστος για όποιον πιαστεί. Πρέπει να είμαστε εμείς θα πιέζουν :

  1. Για προσλήψεις, αξιοκρατικά, μέσω ΑΣΕΠ, με απόλυτα ελεγχόμενες και διαφανείς διαδικασίες, νέο αίμα στο ΕΣΥ με προσόντα και ειδίκευση- υπάρχουν χιλιάδες που βολοδέρνουν άνεργοι η εγκαταλείπουν τη χώρα.
  2. Η πληρωμή  των ιατρών και των άλλων εργαζομένων να γίνεται όπως προβλέπει ο νόμος, με σεβασμό στο λειτούργημα τους.
  3. Η  δικτύωση, ψηφιοποίηση και η χρήση της πληροφορικής, είναι εργαλεία που άμεσα πρέπει να χρηματοδοτηθούν, για να εξοικονομηθούν πόροι και χρόνος, για να υπάρχει γρήγορος και αξιόπιστος τρόπος να ελέγχονται  τα κυκλώματα του συστήματος σε όλες τις βαθμίδες τους.
  4. Κρίσεις, τοποθετήσεις προϊσταμένων κλπ, να γίνονται με ανοιχτές μοριοδοτουμενες αξιολογήσεις, χωρίς αναθέσεις, χωρίς μεσολάβηση κομματαρχών, συνδικαλιστών. Η διαπλοκή και το ρουσφέτι τρέφονται από τις γκρίζες ζώνες, τις ασάφειες και τα χαρτάκια που πάνε από χέρι σε χέρι. Ξεκάθαρα καθήκοντα,εσωτερικοί κανονισμοί και όρια για υφιστάμενους και προϊστάμενους.
  5. Καμιά  ανοχή στα φακελάκια, το λάδωμα! Εμείς χάνουμε όταν τα προσπερνάμε. Παραδειγματικές ποινές στους πιο ψηλά ιστάμενους και διευθυντές που αποδεδειγμένα χρηματίζονται. Να τους αφαιρείται η άδεια επαγγέλματος, να μην μπορούν να δουλέψουν στο ιδιωτικό τομέα. Όποιος θεωρεί ότι επειδή δεν αμείβεται ικανοποιητικά, πρέπει να απλώνει χέρι, ας παραιτηθεί και ας ιδιωτεύσει!

Φτάνει πια με τη λεηλασία του ΕΣΥ και τη διάλυση των  Δημόσιων νοσοκομείων!

Ας μην ξεγελιέται κανείς ότι μπόρα είναι θα περάσει και κάποια στιγμή θα βρεθούμε στο … 2004!

Οι καιροι αλλαζουν, καποιοι πρεπει να το καλαβουν ! ολοι πρεπει μα αλλαξουμε!

ΑΠΟ Κ.Β. 2.04.2013