Jeder für sich und Gott gegen alle = ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ

Jeder für sich und Gott gegen alle.docx (50 kB)

Ο κ. Σ. είναι ιατρός στο ΤΖΑΝΕΙΟ. Είναι σε απελπισία, φοβισμένος και οργισμένος. Σπάνια τον βλέπω συγχυσμένο, σπανιότερα  τον έχω ακούσει να βρίζει και ποτέ να επικαλείται το Θεό να βάλει το χέρι του… ο κ. Σ. έχει ένα καλό λόγο για όλα τα παραπάνω. Ο κ. Σ. θέλει να καταθέσει τα δικαιολογητικά για την σύνταξη του όπως είναι δικαίωμα του, αλλά αυτό είναι αδύνατον… Είναι ένας από τους 75 υπόπτους, «επίορκους» που ερευνώνται, η [πιο σωστά?] διώκονται βάσει πορίσματος έρευνας από την Ανεξάρτητη αρχή, που προΐσταται ο κ. Ρακιτζής.

 Χωρίς εδώ να υπεισέλθουμε σε  λεπτομέρειες της υπόθεσης, που αφορά υποτιθεμένη υπερκοστολόγηση υλικών μιας κλινικής σε βάθος αρκετού χρόνου,  να σχολιάσουμε τα εξής.

75 εργαζόμενοι, κυρίως ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων, διοικητικοί υπάλληλοι και νοσηλευτές [προϊσταμένες], βρίσκονται σε μια λίστα η οποία σέρνεται εδώ και μήνες και ενώ τα αρμόδια πειθαρχικά έχουν αθωώσει τους εβδομήκοντα, αλλά εκκρεμεί το ποινικό μέρος της δίωξης… και μέχρι  να τελεσιδικίσει ο κ. Σ. είναι όμηρος ενός σαδιστικού νόμου μνημονικής έμπνευσης, που θεωρεί τον υπάλληλο εξ αρχής ένοχο πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη. Το έγκλημα του κ. Σ. είναι ότι κάποτε υπέγραψε ως μέλος μιας επιτροπής αξιολόγησης για την προμήθεια υλικών σε ένα τμήμα που καμία σχέση δεν έχει με το τμήμα του και το αντικείμενο της εργασίας του.

Δεν υπάρχει  σχεδόν ούτε ένας από τους εκατοντάδες, μόνιμους ιατρούς , διοικητικούς, νοσηλευτές, εργαστηριακούς κ.λπ., που να μην έχουμε υπογράψει σαν μέλη μιας παρόμοιας επιτροπής, από τις τόσες και μάλιστα σε θέματα που αφορούν τα πιο ετερόκλητα πράγματα, άσχετων η ελάχιστα σχετικών τμημάτων.

Επειδή οι καιροί είναι …αγριεμένοι και το δημοκρατικό (?) καθεστώς της χώρας έχει εξαπολύσει ένα κυνήγι εναντίον διεφθαρμένων και επιόρκων δημοσίων υπαλλήλων που η ιδιοτέλεια του δεν μπορεί να κρυφτεί άλλο, EΡΩΤΟΥΜΕ…

• Ποιοι και πως ορίζονται ως επίορκοι, κατηγορία βαριά στα όρια το προδοσίας? Επειδή ο κοινωνικός κανιβαλισμός που προωθεί η Δεξιότατη κυβέρνηση Σαμαρά και Σια αφήνει να υπερίπταται πάνω από όλους μας [μαζί τα φάγαμε!] η ρετσινιά, ας το ορίσουμε όπως ο κοινός νους ορίζει… επίορκος είναι αυτός που χρηματίζεται για να κάνει τη δουλειά του, κοινώς τα «παίρνει»!
• Κανένας δεν διαφωνεί, αυτοί που τα <<παίρνουν>> εάν όντως τα έχουν πάρει σε αυτή ή εκείνη τη δοσοληψία, διαγωνισμό κ.ο.κ. με έναν ιδιώτη, να ερευνηθούν και τιμωρηθούν γρήγορα με διαφανείς και δημόσια ελέγξιμες  διαδικασίες. Το κράτος έχει τους μηχανισμούς εφόσον το θέλει να βρει τα ίχνη του βρώμικου χρήματος.
• Όταν τσουβαλιάζεις 70 εργαζόμενους άσχετα αν ήταν ικανοί η τελούσαν τα καθήκοντα πλημμελώς τοτε, ή θελεις να συγκαλύψεις ένα πιθανά υπαρκτό σκάνδαλο, ή τρομοκρατείς τους εργαζόμενους γιατί ιδιοτελώς θες να τους έχεις στο χέρι σαν κοινός εκβιαστής για να περάσεις μέτρα που είναι απαράδεκτα.
• Ένα υγιές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Είναι αυτό που πρέπει να πιέσει τον κ. Ρακιτζή και τη πολιτεία να κάνουν σωστά και καθαρά τη δουλειά τους, να ξεβρομίσει ο τόπος από τους φακελάκηδες και τα κανάλια της συναλλαγής  και του λαδώματος, που όλοι τα ξέρουμε αλλά δημόσια τα παραπέμπουν στην ευαισθησία του… εισαγγελέα!
• Το πόσο διάτρητο και χύμα είναι αυτού το είδους η δίωξη είναι, ότι ανάμεσα στους 70 του ΤΖΑΝΕΙΟΥ, συμπεριλαμβάνονται 3 η 4 πρώην διοικητές- υποδιοικητές του νοσοκομείου! Πολιτικά ή σαφέστερα κομματικά στελέχη των δυο κομμάτων της εξουσίας και της ρεμούλας είναι δυνατόν να συμψηφίζονται με απλούς ιατρούς και υπάλληλους? Και καλά οι κυβερνητικοί, ο σύλλογος των εργαζομένων δεν έχει μια στοιχειώδη ευελιξία να διαχωρίσει τους κομματικούς διοικητές από τους εργαζόμενους?
• Όπως ο κ. Σ. έτσι και εμείς όλοι που συμμετείχαμε σε τέτοιες επιτροπές, συχνά κάνοντας δουλειά του γραφείου προμηθειών, [είμαστε υποχρεωμένοι να συμμετέχουμε], με δυσκολία, θα υπογράψουμε οτιδήποτε! Η πρακτική του τσουβαλιάσματος και οι εκδικητικοί νόμοι και διατάξεις, οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερες δυσλειτουργίες τα νοσοκομεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, σε μια περίοδο που το κράτος τις οδηγεί να ακροβατούν μεταξύ αυθαιρεσίας και παρανομίας τόσο στα εργασιακά δικαιώματα μας όσο και στις υποχρεώσεις με ταμεία, προμηθευτές κλπ.

Τέλος αυτό που μένει στο χώρο που δουλεύουμε εγώ, ο κ. Σ., όλοι οι συνάδελφοι/σες, είναι ένα ζοφερό τοπίο αβεβαιότητας, ανασφάλειας, και υποτίμησης από έναν εργοδότη άξεστο, ύπουλο, μπαταξή και εναντίον όλων  μας… υγειών και ασθενών αδιάκριτα!

Κ.Β. 18/4/13